ขอให้ท่านทำข้อสอบก่อน โดยจดคำตอบไว้ แล้วไปดูเฉลยด้านล่าง
ข้อที่ 1. ข้อใด อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. กรณี อ่านว่า
กอ – ระ – นี
ข. อัคนี อ่านว่า
อัค – คะ – นี
ค. วรกาย อ่านว่า
วอ – ระ – กาย
ง. มรณา อ่านว่า
มอ – ระ – นา
ข้อที่ 2. ข้อใด
อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. ปรัชญา อ่านว่า
ปรัด – ยา
ข. สัปดาห์ อ่านว่า
สับ – ปะ – ดา
ค. อาชญา อ่านว่า
อาด – ยา
ง. สรรพสิ่ง อ่านว่า
สับ – พะ – สิ่ง
ข้อที่ 3. ข้อใด
อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. มณฑป อ่านว่า
มน – ทบ
ข. บัณฑิต อ่านว่า
บัน – ทิด
ค. มณฑก อ่านว่า
มน – ทก
ง. มณฑล อ่านว่า
มน – ทน
ข้อที่ 4. ข้อใด
อ่านถูกอักขรวิธี
ก. คุณโทษ อ่านว่า
คุณ – โทด
ข. คุณธรรม อ่านว่า
คุน – นะ – ทำ
ค. คุณค่า อ่านว่า
คุน – นะ – ค่า
ง. คุณภาพ อ่านว่า
คุน – นะ – พาบ
ข้อที่ 5. ข้อใด
อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. จักจั่น อ่านว่า
จัก – กะ – จั่น
ข. ตั๊กแตน อ่านว่า
ตั๊ก – กะ – แตน
ค. ชุกชี อ่านว่า
ชุก – กะ – ชี
ง. วิตถาร อ่านว่า
วิด – ตะ – ถาน
ข้อที่ 6. ข้อใด
อ่านถูกอักขรวิธี
ก. ปราชัย อ่านว่า
ปะ – รา – ชัย
ข. ผลิตผล อ่านว่า
ผลิด – ผน
ค. สัพยอก อ่านว่า
สับ – พะ – ยอก
ง. สัปดน อ่านว่า
สับ – ปะ – ดน
ข้อที่ 7. ข้อใด
อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. สมรรถภาพ อ่านว่า
สะ – มัด – ถะ – พาบ
ข. มรรยาท อ่านว่า
มัน – ระ – ยาด
ค. พรรษา อ่านว่า
พัน – สา
ง. พรรดึก อ่านว่า
พัน – ระ – ดึก
เฉลย
ข้อที่ 1. ข้อใด อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. กรณี
อ่านว่า กอ – ระ – นี
ข. อัคนี
อ่านว่า อัค – คะ – นี
ค. วรกาย
อ่านว่า วอ – ระ – กาย
ง. มรณา
อ่านว่า มอ – ระ – นา
วิเคราะห์
คำในคำตอบดังกล่าว
พจนานุกรมเขียนไว้ ดังนี้
กรณี
[กะระ-, กอระ-] น. คดี, เรื่อง, เหตุ, เช่น ในกรณีนี้ = ในเรื่องนี้. (ป., ส. กรณี ว่า ที่เป็นเหตุกระทํา).
อัคนิ, อัคนี [อักนิ, อักคะนิ, อักนี, อักคะนี] น. ไฟ; ชื่อเทพแห่งไฟ. (ส. อคฺนิ; ป. อคฺคิ).
วร
[วะระ, วอระ] น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. (ป., ส.).
มรณ-, มรณ์,
มรณะ [มอระนะ-, มะระนะ-, มอน, มอระนะ] น. ความตาย, การตาย. (ป., ส.). ก. ตาย.
โดยสรุป ทุกข้ออ่านถูกหมด
ข้อสอบนี้
เป็นข้อสอบเก่า เมื่อพจนานุกรมฉบับปัจจุบัน กำหนดให้การอ่านตามความนิยม (อ่านผิด
แต่อ่านผิดกันมาก) เป็นคำอ่านที่ถูกต้องด้วย จึงทำให้ข้อสอบผิดพลาด
ข้อที่ 2. ข้อใด อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. ปรัชญา
อ่านว่า ปรัด – ยา
ข. สัปดาห์
อ่านว่า สับ – ปะ – ดา
ค. อาชญา อ่านว่า อาด – ยา
ง. สรรพสิ่ง
อ่านว่า สับ – พะ – สิ่ง
วิเคราะห์
คำในคำตอบดังกล่าว
พจนานุกรมเขียนไว้ ดังนี้
ปรัชญา
[ปฺรัดยา, ปฺรัดชะยา] น.
วิชาว่าด้วยหลักแห่งความรู้และความจริง. (ส.).
สัปดาห์, สัปดาหะ
[สับดา, สับปะดา, สับดาหะ] น. รอบ ๗ วัน
เริ่มตั้งแต่วันอาทิตย์ถึงวันเสาร์, ระยะ ๗ วัน เช่น
สัปดาห์แห่งการส่งเสริมพระพุทธศาสนาสัปดาห์แห่งการเขียนจดหมาย. (ส. สปฺตาห).
อาชญา
[อาดยา, อาดชะยา] น.
อํานาจ; โทษ
(มักใช้สําหรับพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย) เช่น พระราชอาชญา. (ส.; ป. อาณา);
(กฎ; โบ; เลิก) คดีที่เกี่ยวกับโทษหลวง เรียกว่า
คดีอาชญา หรือ ความอาชญา, คู่กับความแพ่ง
ซึ่งไม่เกี่ยวด้วยโทษหลวง เช่นความมรดก;
ศาลที่ชําระความเกี่ยวกับโทษหลวง เรียกว่า
ศาลอาชญา คู่กับ ศาลแพ่ง ซึ่งชําระความแพ่ง;
คํา อาชญา นี้ปัจจุบันนิยมใช้คํา อาญา เป็นพื้น.
สรรพ, สรรพ
[สับ, สับพะ] ว.
ทุกสิ่ง, ทั้งปวง, ทั้งหมด, เช่น พร้อมสรรพ งามสรรพ เสร็จสรรพ
สรรพสิ่ง สรรพสินค้า. (ส. สรฺว; ป. สพฺพ).
โดยสรุป ทุกข้ออ่านถูกหมด
ข้อสอบนี้
เป็นข้อสอบเก่า เมื่อพจนานุกรมฉบับปัจจุบัน กำหนดให้การอ่านตามความนิยม (อ่านผิด
แต่อ่านผิดกันมาก) เป็นคำอ่านที่ถูกต้องด้วย
จึงทำให้ข้อสอบผิดพลาด
ข้อที่ 3. ข้อใด อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. มณฑป อ่านว่า มน – ทบ
ข. บัณฑิต
อ่านว่า บัน – ทิด
ค. มณฑก อ่านว่า มน – ทก
ง. มณฑล อ่านว่า มน – ทน
วิเคราะห์
คำในคำตอบดังกล่าว
พจนานุกรมเขียนไว้ ดังนี้
มณฑป
[มนดบ] น. เรือนยอดขนาดใหญ่มีรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส หรือเป็นรูปตัด
มุมหรือย่อไม้แปด ย่อไม้สิบสอง ยอดหลังคาเป็นทรงจอมแห, ใช้ว่า มรฑป
ก็มี.(ป., ส.);
ขันนํ้าเย็นของพระเจ้าแผ่นดินที่มีฝาเป็นรูปอย่างมณฑป
เรียกว่าพระมณฑป.
บัณฑิต
[บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สําเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท
ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิต มหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกําเนิด
เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. (ป., ส. ปณฺฑิต).
มณฑก ๑
[-ทก] น. กบ (สัตว์), ใช้ว่า มัณฑุก หรือ มณฑุก ก็มี. (ป., ส. มณฺฑูก).
มณฑก ๒
[-ทก] (โบ) น. เรียกปืนเล็กยาวชนิดหนึ่งว่า ปืนมณฑก. (อ. bundook).
มณฑล [มนทน] น. วง เช่น สุริยมณฑล คือ
วงรอบดวงอาทิตย์ จันทรมณฑล คือ วงรอบดวงจันทร์, บริเวณ เช่น มณฑลพิธี, เขตปกครองที่แบ่งออกเป็นส่วนใหญ่ๆ;
พระแท่นที่วงด้ายสายสิญจน์ เรียกว่า พระแท่นมณฑล. (ป., ส.).
ข้อ ก. และ ข้อ
ข. เป็นคำตอบที่ถูกต้อง
ข้อที่ 4. ข้อใด อ่านถูกอักขรวิธี
ก. คุณโทษ
อ่านว่า คุณ – โทด
ข. คุณธรรม
อ่านว่า คุน – นะ – ทำ
ค. คุณค่า
อ่านว่า คุน – นะ – ค่า
ง. คุณภาพ
อ่านว่า คุน – นะ – พาบ
วิเคราะห์
คำในคำตอบดังกล่าว พจนานุกรมเขียนไว้ ดังนี้
คุณ, คุณ-
[คุน, คุนนะ-] น. ความดีที่มีประจําอยู่ในสิ่งนั้นๆ; ความเกื้อกูลเช่น
รู้คุณ. (ป., ส.); คําที่ใช้เรียกนําหน้าบุคคลเพื่อแสดงความยกย่อง
เช่น คุณพ่อ คุณแม่ คุณสมร;
คํานําหน้าชื่อสตรีที่ยังไม่ได้สมรสและได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นจตุตถจุลจอมเกล้าถึงชั้นทุติยจุลจอมเกล้า, คำนำหน้าชื่อสตรีที่ยังไม่ได้สมรสและได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้าฝ่ายในชั้นทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษขึ้นไป;
(ไว) คําแต่งชื่อ. ส. คําใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย
เป็นคําสุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒, (ปาก) คําใช้แทนผู้ที่เราพูดถึงด้วยความสุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่
๓, เช่น คุณอยู่ไหม ช่วยไปเรียนว่ามีคนมาหา.
คุณธรรม
[คุนนะ-] น. สภาพคุณงามความดี.
คุณค่า
[คุนค่า, คุนนะค่า] น. สิ่งที่มีประโยชน์หรือมีมูลค่าสูง.
คุณภาพ [คุนนะ-] น.
ลักษณะที่ดีเด่นของบุคคลหรือสิ่งของ.
โดยสรุป ทุกข้ออ่านถูกหมด
ข้อสอบนี้
เป็นข้อสอบเก่า เมื่อพจนานุกรมฉบับปัจจุบัน กำหนดให้การอ่านตามความนิยม (อ่านผิด
แต่อ่านผิดกันมาก) เป็นคำอ่านที่ถูกต้องด้วย
จึงทำให้ข้อสอบผิดพลาด
ข้อที่ 5. ข้อใด อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. จักจั่น
อ่านว่า จัก – กะ – จั่น
ข. ตั๊กแตน
อ่านว่า ตั๊ก – กะ – แตน
ค. ชุกชี อ่านว่า ชุก – กะ – ชี
ง. วิตถาร
อ่านว่า วิด – ตะ – ถาน
วิเคราะห์
คำในคำตอบดังกล่าว พจนานุกรมเขียนไว้ ดังนี้
จักจั่น [จักกะ-] ดู กระพี้นางนวล.
ตั๊กแตน
[ตั๊กกะ-] น. ชื่อแมลงหลายชนิดในหลายวงศ์ ลําตัวยาว มีขนาดต่างๆ กันอาจมีปีกหรือไม่มีก็ได้
ชุกชี
[ชุกกะ] น. ฐานปูนสําหรับประดิษฐานพระประธานเป็นต้น, จุกชี ก็ว่า.
วิตถาร
[วิดถาน] ว. กว้างขวาง, มากเกินไป, พิสดาร. (ป.;
ส. วิสฺตาร); นอกแบบ, นอกทาง,
(เกินวิสัยปรกติ) เช่น พวกเด็ก ๆ ชอบเล่นวิตถาร
เอาน้ำสกปรกผสมแป้งสาดเข้าไปในรถประจำทางในวันสงกรานต์.
ข้อ ง. เป็นคำตอบที่ถูก
ข้อที่ 6. ข้อใด
อ่านถูกอักขรวิธี
ก. ปราชัย อ่านว่า
ปะ – รา – ชัย
ข. ผลิตผล อ่านว่า
ผลิด – ผน
ค. สัพยอก อ่านว่า
สับ – พะ – ยอก
ง. สัปดน อ่านว่า
สับ – ปะ – ดน
วิเคราะห์
คำในคำตอบดังกล่าว พจนานุกรมเขียนไว้ ดังนี้
ปราชัย
[ปะราไช] น. ความพ่ายแพ้. ก. พ่ายแพ้. (ป.).
ผลิต, ผลิต
[ผะหฺลิด, ผะหฺลิดตะ] ก. ทําให้เกิดมีขึ้นตามที่ต้องการด้วยอาศัยแรงงานหรือเครื่องจักรเป็นต้น
เช่น ผลิตข้าว ผลิตรถยนต์ ผลิตครูผลิตบัณฑิต. (ป.).
ผลิตผล น. ผลที่ทําขึ้น, ผลที่ได้จากการผลิตด้วยอาศัยแรงหรือเครื่องจักรเป็นต้น.
สัพยอก [สับพะยอก] ก. หยอกเย้า เช่น
ผู้ใหญ่สัพยอกเด็กว่าเป็นแม่สายบัวแต่งตัวเก้อ. ว. ที่พูดหยอกเย้า เช่น
อย่าโกรธเลย เขาพูดจาสัพยอกเท่านั้น, มักใช้เข้าคู่กันเป็น สัพยอกหยอกเย้า เช่น
พูดจาสัพยอกหยอกเย้า.
สัปดน [สับปะดน] ว. หยาบโลน เช่น
พูดสัปดนสองแง่สองง่าม, อุตรินอกแบบนอกแผน เช่น เด็กคนนี้ชอบเล่นสัปดน เอาประทัดผูกหางหมาแล้วจุด,
(ปาก) ใช้ว่า สัปโดกสัปดน.
โดยสรุป ทุกข้ออ่านถูกหมด
ข้อสอบนี้
เป็นข้อสอบเก่า เมื่อพจนานุกรมฉบับปัจจุบัน กำหนดให้การอ่านตามความนิยม (อ่านผิด
แต่อ่านผิดกันมาก) เป็นคำอ่านที่ถูกต้องด้วย
จึงทำให้ข้อสอบผิดพลาด
ข้อที่ 7. ข้อใด อ่าน ผิด อักขรวิธี
ก. สมรรถภาพ
อ่านว่า สะ – มัด – ถะ – พาบ
ข. มรรยาท
อ่านว่า มัน – ระ – ยาด
ค. พรรษา อ่านว่า พัน – สา
ง. พรรดึก
อ่านว่า พัน – ระ – ดึก
วิเคราะห์
คำในคำตอบดังกล่าว พจนานุกรมเขียนไว้ ดังนี้
สมรรถภาพ [สะมัดถะ, สะหฺมัดถะ] น. ความสามารถ เช่น
เขาเป็นคนมีสมรรถภาพในการทำงานสูงสมควรได้เลื่อนตำแหน่ง.
มรรยาท
[มันยาด] น. กิริยาวาจาที่ถือว่าสุภาพเรียบร้อยถูกกาลเทศะ, มารยาท ก็ว่า. (ส.
มรฺยาทา;ป. มริยาท).
พรรษา
[พันสา] น. ช่วงระยะเวลา ๓ เดือนในฤดูฝน เช่น เข้าพรรษาจําพรรษา; ปี เช่น บวช ๓ พรรษา,
(ราชา) มีพระชนมายุ ๒๕ พรรษา. (ส. วรฺษ; ป.
วสฺส, วสฺสาน).
พรรดึก
[พันระ] น. อุจจาระที่เป็นก้อนแข็งกลม.
ข้อ ข. เป็นคำตอบที่ถูก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น